Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego, oraz zmieniające załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz.UE L 74/8)

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/403

z dnia 18 marca 2016 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego, oraz zmieniające załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

(Dz.Urz.UE z dnia 19 marca 2016 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (1), w szczególności jego art. 6 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylającą dyrektywę Rady 88/599/EWG (2), w szczególności jej art. 9 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komisja jest zobowiązana na mocy art. 6 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 do sporządzenia wykazu kategorii, rodzajów i wagi poważnych naruszeń przepisów unijnych, które, oprócz naruszeń wymienionych w załączniku IV do tego rozporządzenia, mogą doprowadzić do utraty dobrej reputacji przez przedsiębiorców transportu drogowego lub zarządzającego transportem.

(2) W tym celu Komisja powinna określić wagę naruszeń poprzez odniesienie do ryzyka spowodowania śmierci lub ciężkich obrażeń ciała oraz podać częstotliwość występowania naruszeń, powyżej której powtarzające się naruszenia uznaje się za poważniejsze.

(3) Wykaz kategorii, rodzajów i wagi poważnych naruszeń, który ma zostać ustanowiony, powinien obejmować naruszenia przepisów unijnych odnoszące się do obszarów określonych w art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

(4) Przy ustalaniu priorytetów w zakresie kontroli w przedsiębiorstwach, które zostały sklasyfikowane jako przedsiębiorstwa o podwyższonym ryzyku, zgodnie z wymogami zawartymi w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę informacje na temat tych naruszeń.

(5) Środki, które mają zostać przyjęte, są niezbędne, aby zapewnić przejrzystość, uczciwość i pewność prawa przy ocenie wagi naruszeń i ich konsekwencji dla dobrej reputacji przedsiębiorców transportowych lub zarządzającego transportem.

(6) Przeprowadzenie pełnego krajowego postępowania administracyjnego w celu ustalenia, czy utrata dobrej reputacji stanowiłaby proporcjonalną reakcję w indywidualnym przypadku, jest jednak obowiązkiem właściwych organów państwa członkowskiego. Taka krajowa procedura kontroli powinna obejmować, w stosownych przypadkach, kontrole w siedzibie danego przedsiębiorcy. Przy dokonywaniu oceny dobrej reputacji państwa członkowskie powinny brać pod uwagę postępowanie przedsiębiorstwo, jego zarządzających i wszelkich innych odpowiednich osób.

(7) Zharmonizowana kategoryzacja poważnych naruszeń powinna stanowić podstawę do rozszerzenia krajowego systemu oceny ryzyka ustanowionego przez każde państwo członkowskie zgodnie z art. 9 dyrektywy 2006/22/WE w celu objęcia nim wszystkich poważnych naruszeń unijnych przepisów dotyczących transportu drogowego wskazanych w art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, które mogą wpłynąć na dobrą reputację przedsiębiorcy transportowego lub zarządzającego transportem.

(8) Art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 przewiduje również, że państwa członkowskie powinny włączyć wspomniane poważne naruszenia do krajowego rejestru elektronicznego przedsiębiorców transportu drogowego do dnia 1 stycznia 2016 r. Zharmonizowana kategoryzacja naruszeń jest zatem ważnym krokiem naprzód w celu zapewnienia uczciwej konkurencji między przedsiębiorcami, bardziej zharmonizowanego egzekwowania przepisów i skutecznego funkcjonowania systemu wymiany informacji europejskiego rejestru przedsiębiorców transportu drogowego.

(9) W interesie przejrzystości i uczciwej konkurencji należy ustanowić wspólną metodę obliczania częstotliwości występowania naruszeń, powyżej której powtarzające się naruszenia będą uznawane za poważniejsze przez właściwy organ państwa członkowskiego siedziby. Takie powtarzające się naruszenia mogą spowodować wszczęcie krajowego postępowania administracyjnego, które zgodnie z decyzją uznaniową właściwego organu może skutkować utratą dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego.

(10) Zgodnie z zasadą ogólną częstotliwość powinna być ustalana przy uwzględnieniu wagi naruszenia, czasu i średniej liczby kierowców. Traktować się ją będzie jako maksymalny próg, pozostawiając państwom członkowskim możliwość zastosowania niższych progów, jak przewidziano w ich krajowych postępowaniach administracyjnych dotyczących oceny dobrej reputacji.

(11) W celu zapewnienia spójności prawnej i przejrzystości należy również zmienić załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE poprzez zmianę poziomu wagi niektórych określonych w niej naruszeń zgodnie z wykazem najpoważniejszych naruszeń ustanowionym w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

(12) Wykaz kategorii, rodzajów i wagi poważnych naruszeń został ustalony w wyniku konsultacji z państwami członkowskimi i zainteresowanymi podmiotami unijnymi, a ocena poziomu wagi naruszeń została oparta na najlepszych praktykach i doświadczeniu w egzekwowaniu odnośnych przepisów prawnych w państwach członkowskich. Najpoważniejsze naruszenia określone w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 stanowiły górny próg odniesienia dla oceny poziomu wagi innych odnośnych naruszeń.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Transportu Drogowego ustanowionego na mocy art. 18 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 (3),

 

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: