PPK mogą być przesunięte - w firmach do 20 osób

Obowiązek uruchomienia PPK ciąży na pracodawcy. Po wdrożeniu PPK, co miesiąc pracodawca będzie ponosił koszty związane z opłacaniem składek za swojego pracownika. Podstawowa wpłata wynosi 1,5% wynagrodzenia brutto zatrudnionej osoby.

Całkowity koszt wpłat dokonywanych przez pracodawcę zależy więc od tego ilu pracowników przystąpiło do PPK, od wysokości wynagrodzeń tych pracowników oraz od tego, czy płacone są dodatkowe składki przez pracodawcę.

Na pracodawcy ciążą jednak dodatkowe koszty pośrednie np. związane z wyborem instytucji zarządzającej PPK, a także koszty administracyjne i biurokratyczne (m.in. koszty zmian w systemach informatycznych i systemach księgowych, koszty obsługi umów, deklaracji i innych spraw dotyczących PPK, czy też koszty szkoleń pracowników do obsługi PPK).

W czasie epidemii każde dodatkowe obciążenie może mieć dla przedsiębiorców negatywne konsekwencje. Z tego powodu senatorowie zaproponowali przesunięcie IV etapu wdrażania PPK (chodzi tu o pracodawców zatrudniających mniej niż 20 osób).

Na podstawie obecnie obowiązujących przepisów dla tych podmiotów termin na zawarcie umowy o zarządzanie PPK upływa 23 kwietnia 2021 r., a termin na zawarcie umowy o prowadzenie PPK 10 maja 2021 r.

Jeśli zmiany proponowane przez senat wejdą w życie wówczas umowę o zarządzanie PPK trzeba będzie zawrzeć ostatecznie do 31 grudnia 2021 r., a umowę o prowadzenie PPK do 10 stycznia 2022 r.

Senatorowie chcą także przesunięcia terminów wdrożenia II i III etapu dla tych podmiotów, którym z powodu epidemii nie udało się zrealizować tego obowiązku. I tak podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób albo co najmniej 20 osób musiałyby zawrzeć umowę o zarządzanie PPK do 31 grudnia 2021 r. oraz umowę o prowadzenie PPK do 10 stycznia 2022 r. Chyba że zawarły takie umowy we wcześnie przewidzianych terminach.

Senacki projekt przewiduje też zmiany w przepisach ustawy COVID-owej (ustawie z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych).

Zmiana ma polegać na tym, aby na potrzeby tarczy antykryzysowej przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą rozumiano również osobę fizyczną będącą wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki jawnej, spółki komandytowej lub spółki partnerskiej. Pozwoli to takim osobom skutecznie ubiegać się o świadczenie postojowe.

Etap legislacyjny: ustawa o zmianie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych oraz ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – przed pierwszym czytaniem w sejmie.