przewóz na potrzeby własne

Kwestia zwolnienia z obowiązku stosowania tachografu przy wykonywaniu przewozu na potrzeby własne pojazdem (lub zespołem pojazdów) o dmc do 7,5 t. uregulowana jest w przepisach ustawy o transporcie drogowym oraz przepisach unijnych. Dotyczy ona przewozu materiałów lub sprzętu do użytku w trakcie pracy kierowcy (np. sprzęt do wiercenia studni na przyczepie). Nie mogą być więc przewożone np. towary - w celu wykonania usługi transportowej.

Przepisy (art. 3 lit. aa rozporządzenia 561/2006) zwalniają z obowiązku stosowania tachografu przy określonych typach przejazdów. Wyłączenia te należy interpretować ściśle i w żadnym przypadku nie można ich interpretować rozszerzająco.

W obrocie prawnym istnieją dwie definicje „przewozów na potrzeby własne”. Pierwsza definicja została uregulowana w przepisach ustawy o transporcie drogowym, a druga w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z 21 października 2009 r. dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych.

Nasza rodzima definicja ustawowa „przewozów na potrzeby własne” jest bardziej rygorystyczna, więc w niniejszej analizie skupię się właśnie nad jej treścią. Nadmieniam przy tym, że spełniając warunki „przewozów na potrzeby własne” podyktowane przepisami ustawy o transporcie drogowym, spełniamy jednocześnie wszystkie warunki wynikające z definicji wynikającej z treści rozporządzenia 1072/2009.

Przewoźnicy transportujący na potrzeby własne, żeby skorzystać z odstępstwa od stosowania tachografu muszą spełnić kilka warunków.

Otóż dotyczy to wykonywania przewozu na potrzeby własne pojazdem lub zespołem pojazdów od dmc do 7.5 tony, podczas przewozu sprzętu lub urządzeń niezbędnych w trakcie pracy kierowcy, wyłącznie w promieniu do 100 km od firmy oraz o ile prowadzenie pojazdu nie jest podstawowym zajęciem kierowcy - wówczas nie ma obowiązku stosowania tachografu.